(बहुतांश ) पुरुष गमावत असलेली सुवर्णसंधी - हेमंत सांबरे

(बहुतांश ) पुरुष  गमावत असलेली  सुवर्णसंधी - हेमंत सांबरे

आपल्या समाजात अजूनही काही कामे फक्त पुरुष करतील, तर काही फक्त बायका अशी विभागणी आहेच ! त्यामुळे काही सुवर्णसंधी कशा पुरुषांच्या हातातून निसटत आहेत , त्याबद्दल आज बोलूया . 

विशेषतः असे आनंदाचे क्षण माझा मोठा मुलगा  अर्जुन लहान असताना मी ही गमावल्या होत्या . पण मुलगी झाल्यावर (२०२० साली ) मला त्याचा आनंद  घेता आला . 

धकाधकीच्या जीवनात आपल्या मुलांना वेळ देता येणे , त्यांच्याशी मूल होऊन खेळणे , त्यांच्यासाठी जसे त्यांची आई करते  ते ते सर्व करणे (अर्थात बाप ,आईसारखे/आई इतके नाही करू शकत !) यासारखे सुख नाही . 

माझी मुलगी आता तीन वर्षांची आहे . म्हणजे lockdown मध्ये तिचा जन्म झाला . त्यावेळी work from home असल्याने मला तिचे लहानपण पुरेपूर अनुभवता आले . 

लहान मुलं जेव्हा झोपेतून उठतात किंवा आपण त्यांना बळेच झोपेतून उठवतो, तेव्हा कसली मज्जा येते ना ...यावेळी त्यांचे इतके मुड बदलत असतात की , काहीच सांगता येत नाही . अयोध्या (माझ्या मुलीचे नाव ) , तिला जर मनाच्या विरुध्द आपण उठवले तर पहिले पंधरा मिनिटे ती आपल्याकडे , इतर सगळीकडे अशी भयंकर रागाने बघत असते . तिला आपण हसवायचा प्रयत्न केला तर मग अजून रडत सुटते . मग आपण तिला " हसविणे" हा प्रयत्न सोडून देऊन तिला निदान 'पाणी  तरी पी 'म्हणून तिची मनधरणी सुरू होते , इथे मात्र ती अगदी घोटभर पाणी पिऊन " बाबा , मी तुमचे ऐकले बरे !",  इतकेच दाखवून परत रागीट चेहरा मात्र तसाच असतो . मग तिला उचलून शी /शू साठी घेऊन जाणे हा एक वेगळा सोहळा असतो . काहीवेळा (तिच्या लक्षात असेल तर 😃) , तिची चड्डी तिला स्वतःच काढायची असते, आपण काढली की मोठ्याने भोकाड पसरते , त्यामुळे इथेही खूपच काळजी घ्यावी लागते 😜.  

याच्या विरुद्ध जर अयोध्याची झोप झाली असेल , आणि मग तिला उठवले तर इतकी गोड हसते की बास! मग आपल्याला इतर काहीच नको असे वाटते . पण अशावेळी तिला उठून लगेच खेळायला सुरुवात करायची असते . इकडे तिकडे उड्या मारणे , अर्जुनची खोड काढणे असले उद्योग सुरू होतात . अशावेळी मग थोडेसे तिच्या कलाने घेऊन पुढचे कार्यक्रम आखावे लागतात . 

अयोध्या थोडीशी उभी राहायला  लागल्यावर तिला  'अंघोळ घालणे ' ही जबाबदारी माझ्यावर यायला लागली . हा " अंघोळ घालणे " प्रकार कसला भारी असतो ना ! तिला मुळात अंघोळ करायची इच्छाच नसते . मग बळेच उचलून 'बाथरूम कडे न्या ' हा मोठाच टास्क सुरू असतो . यावेळी तिचा शर्ट , चड्डी तिलाच काढायची असते , मग आपण तिला ते करून द्यायचे मग कुठे ती बाथरूम कडे वळते .  आमच्याकडे एक छोटा बाथ टब आहे , त्यात तिला बहुधा अंघोळ करायची असते . त्या टब मध्ये थोडेसे गार/गरम पाणी एकत्र करून , त्याच्यात मी तिला बसवतो . टबमध्ये बसल्यावर थोडावेळ त्या पाण्यावर हात मारत बसणे हा तिचा खूप आवडता खेळ आहे , दुसरा माझ्या अंगावर पाणी उडवणे (पाणी माझ्या अंगावर उडाले की मी घाबरलो असे दाखवायचे , नाहीतर ती आठवण करून देते " बाबा , घाबरा) अशावेळी मी ही तिचा अंगावर पाणी उडवणे हा आमचा  खेळ सुरू असतो .  थोड्या वेळाने त्याच पाण्यात उभे राहून  तिच्या उड्या मारणे सुरुवात होते (तिच्या मते तिचा हा डान्स असतो ) . मग तिचा मुड बघून आपण हळूच साबण लावायला सुरुवात करायची .' डोक्यावरून पाणी टाकने ' हा प्रकार तर माझी परीक्षा घेणारा असतो . कारण मी कितीही '  डोळे मिटून घे ' असे सांगितले तरी ' मी नीट पाणी टाकतो की नाही ?' हे बघायला ती डोळे उघडते व डोळ्यात पाणी जाते , म्हणून लगेच भोकाड पसरणे सुरू!!  तोंडाला साबण लावताना हेच पुन्हा रिपीट होते 😜😜. मग अंघोळ झाल्यावर तिचे अंग पुसणे सुरू असताना आपण तिच्याशी लाडेलाडे बोललेले तिला फार आवडते . मग तिला टॉवेल गुंडाळून बाहेर आणले की ती तिच्या आईला किंवा अर्जुनला सांगते की " आमचा फोटो काढा, फोटो " कारण एक खूप मोठे काम उरकून आम्ही दोघे बाहेर येतो ना!!

पुढे मग तिला लोशन लावणे , पावडर व गंध लावणे (ही कामे मी नाही करत, कारण मला ते अजिबात येत नाही असे बायकोचे मत  ) यासाठी बायको कडे तिला सोपवले की माझे  काम झाले .

आजकाल बऱ्याच घरांमध्ये नवरा बायको दोघांनीही घरातील बरीच कामे बरोबर मिळूनच करावी लागतात . पण तरीही ' ही कामे पुरुषांची नाहीतच ' असे समजून(किंवा घरातील समजुती/संस्कार  इ मुळे असेल )  बरेच नवरे मंडळी अशा कामांपासून दूर राहतात . 

मित्रानो शेवटची गंमत सांगतो . इतके सगळे करूनही (किंवा 'इतके सारे प्रयत्न करूनही ' असं म्हणूया) अयोध्याला अर्जुन जेव्हा विचारतो , " मने , तुला अंघोळ चांगली कोण घालते  ? आई की बाबा ?  " तेव्हा अयोध्या तिच्या आईचेच नाव घेते 😃😃

मुलांसाठी आई जे करते ते ते सर्व  बापाने करायचा प्रयत्न करणे यातली मजा वेगळीच आहे . आपल्याला आई होता येणार नाही ,हे खरेच आहे पण हे  केलेच पाहिजे  , करून बघितले पाहिजे , कारण एकदा मुलं थोडी मोठी झाली की ' त्यांना  झोपेतून उठवणे , त्यांना अंघोळ घालणे , त्यांना खाऊ घालणे ' हे परत कधीही  करता येणार नाही , त्या आनंदाच्या डोहात परत कधीही डुंबता येणार नाही .