श्री हेमंत सांबरे यांचे लिखाण

 हा एक साधाभोळा भक्त आहे , तो खरे तर काही मागण्याच्या इच्छेने देवीकडे निघाला आहे  ,पण जेव्हा देवीचे खरोखर दर्शन झाले तेव्हा  हा भक्त नुसत्या देवीच्या दर्शनाने तृप्त झाला आहे व काही मागण्याची त्याची इच्छाच  राहिली नाही कारण त्याला जाणीव होते की देवीने आपल्यास सर्व काही दिले आहे  👇👇👇  *जगतजननी जगन्माता  आई माझी अंबामाता  आई तुझ्या रूपे लाभली कल्पवृक्षाची गे साऊली  तव दर्शनाची आता लागे आस या भक्ता माऊली  माय भवानी , माय अंबिका  पुण्यधाम , लाभे तुझ्या चरणी तुझ्या दर्शनाने गे जगदंबे  आयुष्य लागले सत कारणी मिळाले तुझे दर्शन माते, भरून पावलो सारे काही तृप्त झाले मन ,वाटे निवांत नाही मागणे उरले  काही © हेमंत सांबरे २०.१२.२०२० .*

 प्रत्येकालाच हवी असतेच  सुटका  वाटते स्वतःसाठी जगावे,  घालवावी स्वतःपाशीच, एकतरी घटका  आपल्यांचे  मोहपाश, परक्यांचा तिरस्कार जसे दुःख बोचते अती सुखही टोचते जागे व्हावे का यातून? देऊनी स्वतःलाच चटका !  प्रत्येकालाच हवी असते सुटका... स्पर्धा तशी काटेकोर, सक्त धावणेच असे उरले फक्त तुलनेचा तो राक्षस भयंकर मज उभा-आडवा गिळणार यावे का बाहेर यातून? देऊनी स्वतःस एक फटका! प्रत्येकालाच हवी असते सुटका... क्षण मग तो आलाच घेऊनि, दृढनिश्चय  या मनात झुगारुनी सारी आता बंधने सुरू झाले ते स्वच्छंदी जगणे सोडूनिच दिला बहाणा लटका ! प्रत्येकालाच हवी असते सुटका... © हेमंत सांबरे  ०५.१२.२०२०.